PARADOKSLAR!

Bizim paradokslarımız bitmez. Ama önce kendi paradoksumuzu çözelim. Türkiye’nin bir savaşa ihtiyacı var mı? Bana göre hayır. Peki, nedir bu savaş paranoyası?

Hayatımız, günlerimiz paradokslarla dolu. Savaşsak mı? Savaşmasak mı? Şu ittifakla mı, yoksa diğeriyle mi? Irak bizim için önemli mi? Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ne kadar önemli? Yoksa önemli değil mi? Ya da başka bir ülke mi önemli…

Biz Türkler için ne önemli? İran’ın Uranyum zenginleştirmesi mi? Yoksa İsrail’in elinde atom bombasının ve bunu Orta-Doğu’da istediği yere atacak füzelerinin olması mı? Orta doğu’da kim bir tehdit? İran mı? İsrail mi? Suudi Arabistan mı? Her gün onlarca insanın ölümüne neden olan İsrail ordusu mu? Yemen’de ittifakının saldırılarını sürdüren Suudiler mi? Yoksa kendi diktasını yerleştirip bütün Orta Doğu’yu birbirine düşürmeye ve bundan kendine pay çıkratmaya çalışan Amerika’mı?

TÜRKİYE’NİN BİR SAVAŞA İHTİYACI VAR MI?
Bizim paradokslarımız bitmez. Ama önce kendi paradoksumuzu çözelim. Türkiye’nin bir savaşa ihtiyacı var mı? Bana göre hayır. Peki, nedir bu savaş paranoyası? İhtiyacımız olmayan bir şey için neden kafa patlatıyoruz? Üstelik başka çözüm yolu alternatifleri de masada dururken…

ABD bizden, üs kullanımı, ülkemizde asker konuşlandırmak, limanlarımızı, hava meydanlarımızı kullanmak istiyor. İstiyor da istiyor… S-400 alma, F-35 vermem! Kıbrıs civarında petrol veya doğal gaz arama! ABD’nin bu söylemine Avrupa Birliği (AB) de katılıyor… Peki, hiç sordunuz mu kendinize Türkiye ne istiyor?

TÜRKİYE ASLINDA NE İSTİYOR?
Ben söyleyeyim Türkiye’nin ne istediğini. Her şeyden önce kendi kendisini idare etmek istiyor. Ne onun, ne de bunun lafıyla, oraya git, bunu yap, buraya gel denilsin istiyor! Kıbrıs konusundaki haklarını ve KKTC’nin tanınmasını istiyor. Türkiye kendi ülkesinin kapısında bir yeni Kürt devletinin kurulmasını istemiyor! Kendisine daha önce verilen sözlerin yerine getirilmesini istiyor! Almış olduğu ve alacağı kararlarda serbest olmak istiyor! Her şeyden önce Türkiye kendisine saygı gösterilmesini istiyor! Ama başkalarına da saygı göstermeli!

Bunların yanı sıra paradoksların en büyüğü Amerika’nın ne istediği! Amerika, Orta Doğu’da petrolü kontrol etmek istiyor. Amerika, Irak rejimini devirdi, Kaddafi’yı devirdi, Esad’ın kellesini istiyor ve rejiminin devrilmesini istiyor! Ama Esad 5 yıldır savaş içinde olan ülkesinin hala hâkimi durumunda. Arkasında da Rusya var.

Bize karışanlara veya müttefikimiz görünen ülkelere dil uzatanlara sert bir dille cevap veren bir hükümetimiz var.

ABD VE İSRAİL, ORTA DOĞU HARİTASININ DEĞİŞMESİNDEN YANA
Amerika, Orta Doğu haritasının değişmesini istiyor! İsrail de istiyor!
Trump’ı ABD Başkanlığı’na getirenler, silah endüstrisi ve bankalar bu savaşı istiyor. En çok kârı onlar edecek de ondan.

2003’te ABD Savunma Bakanı Rumsfeld son basın toplantısında meşruiyetten bahsederken ‘bu bizim hakkımızdır’ diyordu. Ne zamandır 15000 kilometre uzaklıktaki ve ABD’yle hiçbir antlaşması olmayan, hak verilmiş veya söz verilmemiş bir ülkeye taarruz etmek meşru bir hak oldu? Dünyanın 500 şehrinde insanlar sokaklara dökülüp ‘savaşa hayır’ derken ‘Ben karar verdim gidiyorum, beni seven arkamdan gelsin’ demek, meşru olmak mı?

O HALDE BİRLEŞMİŞ MİLLETLER NİÇİN VAR?
Peki, o zaman Birleşmiş Milletler denen kurum neden orada duruyor? 205 devlet o platformda kuşkularını dile getirirken neden yalnızca iki tane ülke bu yola baş koyuyor. Diğerleri; salak, aptal veya geri’ zekâlı mı?

Peki, tek bir soru sorayım: “Yarın savaşa karşı olan ülkelerin hepsi bir araya gelse ve IMF’ye ‘kardeşim siz Amerikalıların kurmuş olduğu bir kurumsuzun, biz de sizinle savaş konusunda hem fikir değiliz! Biz sizlerin paralarınızı durumumuz düzeldiği zaman ödeyeceğiz veya hiç ödemeyeceğiz’ derse ne olacak? Kim bunlara ne diyebilecek?”

Bu borçlar bir hükümet kararları ile alındı ise, borçların ödemesi de hükümet kararı ile durdurulabilir değil mi? O zaman bir başka paradoks daha çıkıyor önümüze: Bunu bir değil de 50 savaş karşıtı ülke yaparsa acaba Amerikan ekonomisi bundan nasıl etkilenir?