EN AZINDAN BİR BAYRAMLIK “HAYAT BAYRAM” OLSUN…

Çocuk yüzlü bayramlar geri gelsin. Bu acılar arasında bayram yapmak insafsızca gibi geliyor demeyin. Hayat hüzün ve sevinçlerin yumağı değil mi zaten? Bir yanımız bahar bahçeyken, bir yanımız yaprak dökmüyor mu? Acı dolu gündeme bir bayramlık ara verelim. Umudumuz oldukça daima gelecek güzel günlere inanırız ya bu bayram da en çok umudumuz olsun.

Bir zamanlar çok severek dinlediğimiz İbo, ‘Benim Balonlarım Vardı’ isimli güzel şarkısında bgünü nasıl da güzel özetlemiş…

Çocuk yüzlü bayramlar şimdi nerdeler?
Hani nerde o ışıklar çocuksu sevgiler?
Gitti mi yoksa yine gelir mi o günler?
Nerde kaldı masallar sevgiler günler?

Bir zamanlar çok severek dinlediğimiz İbo, ‘Benim Balonlarım Vardı’ isimli güzel şarkısında böyle hayıflanıyordu hepimiz adına. Hiç de haksız değil. Bugünü nasıl da güzel özetlemiş…

BİZ BÜYÜDÜK VE KİRLENDİ DÜNYA…
Bir bayram daha kapıda; ama eskisi kadar neden heyecan duymuyoruz? Büyüdükçe masumiyetini yitiriyor insan. Sadece ‘öylesine’ yaşayıp gidiyoruz. Artık hiçbir şeyin tadı yok. Bayramlar bir tatlı hülya gibi geçmişte kaldı. Biz büyüdük ve kirlendi dünya.

Geçmişte arife gecesi bayramlıklarıyla uyuyan çocuklarken nasıl bu hale geldik? Neden bayramların tadı yok artık? Bu sorulara verilecek birçok cevap bulunabilir. Bana göre gitgide hayatın daha ağır ve çekilmez oluşu; yaşanan üzücü hadiseler yaşam zevkimizi elimizden aldı ve bayramları da anlamsızlaştırdı.

DÜNYA YAVAŞ YAVAŞ İNSANLIĞINI YİTİRİYOR…
Dünyaya istedikleri gibi şekil veren emperyalist ülkeler doymadan insanlığa huzur yok. Savaşlar, kan, gözyaşı, vahşet ve şiddet dolu dört bir tarafımız. Geçmişte duysak kanımızı donduracak hadiseler bugün, ‘normal’ sayılır oldu. Dünya yavaş yavaş insanlığını yitiriyor. Yine de gelecek kuşaklara geleneklerimizi taşıyabilmek adına en azından çocuklar yaşamalı bayramı.

Çocuk yüzlü bayramlar geri gelsin. Bu acılar arasında bayram yapmak insafsızca gibi geliyor demeyin. Hayat hüzün ve sevinçlerin yumağı değil mi zaten? Bir yanımız bahar bahçeyken, bir yanımız yaprak dökmüyor mu?

UMUT HEP YEŞİL VE HİÇ TÜKENMİYOR…
Bizler hayatı bayram edemedik çocuklarımıza. Belki onlar büyüyünce dünyayı değiştirebilir ve çocuklarına gerçek bayramları yaşatabilirler. Umut hep yeşil ve hiç tükenmiyor. Bu bayramı olması gerektiği gibi yaşamayı deneyelim. Biraz mutluymuş gibi yapıp, acıya ara verelim. Bunu en azından çocuklarımız için yapmayı deneyelim.

ÇOCUK YÜZLÜ BAYRAMLAR GERİ GELSİN…
Çocuk yüzlü bayramlar geri gelsin. Bu acılar arasında bayram yapmak insafsızca gibi geliyor demeyin. Hayat hüzün ve sevinçlerin yumağı değil mi zaten? Bir yanımız bahar bahçeyken, bir yanımız yaprak dökmüyor mu?

Bu bayram gerçekten, ‘bayram’ olsun. Şenay’ın şarkısı gerçek olsun ve hayat sahiden bayram olsun. En azından bir bayramlık hayat bayram olsun.

Acı dolu gündeme bir bayramlık ara verelim. Umudumuz oldukça daima gelecek güzel günlere inanırız ya bu bayram da en çok umudumuz olsun.

Sevgi ve mutlulukla nice bayramlara…

Çocuk yüzlü bayramlar geri gelsin. Bu acılar arasında bayram yapmak insafsızca gibi geliyor demeyin. Hayat hüzün ve sevinçlerin yumağı değil mi zaten? Bir yanımız bahar bahçeyken, bir yanımız yaprak dökmüyor mu? Acı dolu gündeme bir bayramlık ara verelim. Umudumuz oldukça daima gelecek güzel günlere inanırız ya bu bayram da en çok umudumuz olsun.